(ver)talen

Wonen in een ander land brengt altijd uitdagingen met zich mee. De een loopt tegen de cultuur aan, de ander tegen de taal en weer een ander loopt tegen beide op. Ik ben van de cultuur gaan houden, maar de taal, dat is nou net het aspect zijn waar ik het meeste mee worstel.

Je zou denken met een Thai als man zou het toch niet moeilijk moeten zijn. Dat is het helaas wel als hij zo goed Engels spreekt. Ik heb hem vaak gevraagd om meer Thais te spreken in huis. Dat gaat een paar dagen goed, maar dat versloft iedere keer. Zoals een echte Thai betaamd heeft hij geen discipline en de mijne, die is deels achtergebleven in Nederland. Enthousiast ben ik al meerdere keren aan mijn Thaise cursussen begonnen. Iedere keer steek ik er wel wat woorden van op maar na een tijdje versloft ook dit. Het feit dat het een ander alfabet is en het een taal is gebaseerd op tonen maakt het een lastige taal om te leren. Ik moet er dus echt met vaste regelmaat voor gaan zitten anders zakken de basisregels weer te ver weg. 

Heb je dat door dan is het juist een makkelijke taal. Werkwoorden worden niet vervoegd, persoonlijke voornaamwoorden worden niet gebruikt en zinnen worden verkort. Zouden we in het Nederlands "Gisteren ging ik naar school." zeggen, zeg je in het Thais: "Gisteren ga school.". Geen ingewikkelde zinsconstructies of lastige vervoegingen.

Mijn boeken - cd's - online vertalers

Met een kleine die straks wel vloeiend Thais zal spreken is het toch wel noodzakelijk dat ik de taal beheers. Ik heb verschillende westerse mannen hier gezien die hun eigen kinderen niet verstaan. Dat gaat mij niet gebeuren (wel als ik in dit tempo doorga ;) ). Ik moet dus echt weer actief aan de slag. Het beste zou zijn met een docent die ik elke week zie maar het probleem is dat er niemand hier is die Engels spreekt en Thais zou willen geven. De Thaise Engelse docenten hebben het allemaal te druk.

Het is 4 jaar geleden dat ik hier aankwam. Veel mensen in het dorp zijn dus gewend aan mij en zien mij vaak. Helaas kan ik nog steeds geen gesprek met ze voeren. Misschien is dat een van de redenen dat ik me soms geïsoleerd voel in het dorp. Als we door het dorp lopen spreken veel mensen ons aan en de basis versta ik wel; hoe gaat het, waar gaan jullie naar toe of hoe is het met Luna? En ik kan daarop antwoorden en vervolgens denken ze dat mijn Thais zo goed is dat ze hele verhalen willen vertellen. 

Het niet volledig beheersen van de taal zorgt ervoor dat de verhoudingen tussen mijn schoonmoeder en mij er niet minder gespannen om worden. Als je niet met elkaar kunt communiceren is het moeilijk om samen te zijn. Als zij er is en Jack er niet is, hangt er een ongemakkelijke stilte. Ik kan me redelijk verstaanbaar maken als het om Luna gerelateerde dingen gaat. Ze heeft honger, zit vol, is moe, heeft goed geslapen, vindt ze (niet) leuk, huilen, lachen, ze wil zitten, liggen of staan. Dat lukt me allemaal maar verder kom ik niet. Jacks moeder probeert dus terecht niet meer omdat ze toch wel weet dat ik het niet versta. We hebben Jack dus altijd nodig om elkaar dingen duidelijk te maken en dat werkt niet echt makkelijk.

Grappige situaties doen zich natuurlijk ook voor. Er worden hier in huis namelijk 3 talen gesproken en de vertaling van sommige woorden of zinnen kunnen erg grappig zijn. Als ik vaak hetzelfde woordje laat vallen wil Jack al gauw weten wat ik zeg. Maar hoe vertaal je bijvoorbeeld boefje - little prisoner of little criminal? Wat dacht je van scheetje - little fart, haha.  Of andersom tao noi - kleine schildpad. Jack praat mij vaak na, met de grappigste uitspraken tot gevolg. Zo zeg ik (blijkbaar) erg vaak "meisje toch" als ze eventjes huilt. In Jacks oren klinkt het echter als "mosquitooooo". Ondanks mijn vele pogingen hem dit af te leren blijft hij zijn dochter mug noemen :)

Buiten de mosquitooooo is Jack duidelijk veel beter in talen en pikt Nederlands zo op. Zelfs tijdens het eten van Luna's papje vliegen de Nederlandse woorden zo uit Jacks mond (en dit tot groot genoegen van Luna).

Tijd dus om serieus aan de slag te gaan! Net als mijn belofte om vaker een blog te posten, ga ik op mijn blog beloven om meer aan mijn Thais te gaan werken. Ik moet elke dag in ieder geval een nieuw woord gaan leren. Dat moet te doen zijn toch? Morgen ga ik mijn Thaise cursusboek openslaan en kies ik er een uit. Tijd om de schouders er eens onder te gaan steken!!

-Deze blog heeft even op zich laten wachten omdat mijn ouders inmiddels aangekomen zijn. We hebben dus lekker veel family time de komende tijd! En de voorbereidingen voor de bruiloft? Die verlopen op z'n Thais, lekker last minute -