Veel leuke dingen in het verschiet

Weken kunnen voorbij kruipen en dan ineens vliegen ze weer voorbij. Zo leek het nog zo lang te duren voordat de uitgerekende datum dichterbij kwam en nu ‘ineens’ ben ik al ruim 35 weken zwanger. En we kunnen nu ook echt aftellen tot Jack er is.

De afgelopen weken ben ik lekker druk bezig geweest met het bezoeken van familie en vrienden, werken voor mijn nieuwe/oude vertrouwde baan en werken aan opdrachten die ik gekregen heb voor gehaakte spulletjes. De dagen vlogen voorbij maar ik vond niet dat de zwangerschap voorbij vloog, gek hè. Na mijn controle bij de verloskundige afgelopen donderdag realiseerde ik me hoe het toch echt begint op te schieten nu. Dingen als wiegje klaarzetten, kleertjes wassen en de laatste spulletjes kopen konden allemaal nog wel even wachten. Maar deze week werden de hormonen opgevoerd denk ik want in mijn hoofd begon ik langzaam die dingen te plannen.

Ze kan eindelijk staartjes en ze vind het helemaal geweldig!

Misschien scheelt het ook dat het visum van Jack maar op zich liet wachten waardoor ik misschien ook niet durfde te denken aan de bevalling, misschien wel zonder Jack. Gelukkig kwam begin deze week eindelijk het verlossende woord. Hij had zijn paspoort eindelijk weer terug, met een toeristenvisum voor 5 jaar! Dat betekent dat we de komende jaren niet meer naar Bangkok hoeven, geen hele papierwinkel meer hoeven aan te leveren, tickets niet meer apart hoeven te boeken en niet meer in spanning af moeten wachten. Nu zien wij geen redenen om het visum af te keuren, maar je weet maar nooit! Helemaal nu het immigratiebeleid wel eens helemaal op de schop kan gaan door de grote vluchtelingenstroom. We zitten nu in ieder geval voor de komende 5 jaar goed.

Hij moet alleen zijn ticket nog boeken maar hij heeft nog een reservering staan dus dat is geen probleem. En dan komt hij volgende week zaterdag al aan. Ik ben nu de dagen aan het aftellen, het wachten heeft nu lang genoeg geduurd. Nu we dus die bevestiging hebben is bij mij het (plan-)balletje gaan rollen. Ik wil namelijk niet nog van alles moeten doen als hij er al is, dus volgende week ga ik rustig alles wassen en klaarzetten. Ik ben dan ruim 36 weken dus dan wordt het wel eens tijd om alles een beetje op orde te maken. Het is ook altijd zo leuk om die dingen te gaan voorbereiden. Die lieve kleine kleertjes wassen, schoon beddengoed in het wiegje en luiers en verzorgingsspulletje klaar zetten.

De haartjes worden weer netjes geknipt

Online shoppen is een uitvindingen maar ook een gevaar. Al die lieve kleine pakjes die je met een druk op de knop bestelt hebt. Ik heb me in kunnen houden, maar het kostte heel wat zelfbeheersing… Het eerste pakje is binnen, net als een speentje en wat natuurlijke verzorgingsproducten en nu ben ik even uit geshopt :)

De zwangerschap verloopt verder helemaal goed. Ik heb helaas wel veel last van mijn staartbeen waardoor lekker lange stukken wandelen er al niet meer in zit. Ik ben weer bij de osteopaat geweest en het is al weer minder geworden maar mij werd wel afgeraden ver te lopen. Het vervelende eraan is vooral dat ik afstanden nogal onderschat. Heen gaat dan vaak prima, maar tijdens de terugweg krijg ik spijt.

De kleine groeit prima en is ook lekker actief. Af en toe zo bewegelijk dat ik er niet van kan slapen en dat het zelfs pijn doet. Een pijn die ook wel weer prettig is want het blijft een heel bijzonder gevoel om je kleine zo te voelen. Helemaal nu de kleine groter begint te worden en ik echt duidelijk het voetje kan voelen. We kunnen bijna niet meer wachten om die kleine ook in onze armen te hebben.

Lekker samen kleuren met vriendinnetje Lieke

Natuurlijk kijken we ontzettend uit naar de komst van onze kleine spruit maar eerst kijken we uit naar de komst van mijn nichtje of neefje. Mijn schoonzus was gisteren uitgerekend dus we houden onze telefoons de hele dag goed in de gaten. Ik ben zo benieuwd naar de kleine! Ik hoop niet voor mijn schoonzus dat het nog heel lang gaat duren, want wachten duurt lang. Ik ben ook heel benieuwd hoe Luna op een klein baby'tje gaat reageren. Ze heeft wel baby's om haar heen gezien maar nog nooit zo klein, dus het is een goede test.

Even over iets heel anders, vandaag is ook mijn tweede blog voor MAMA to the max geplaatst. Het gaat over hoe wij omgaan met tegenslagen en hoe positiviteit ons helpt.

Lees hier meer: http://mamatothemax.nl/positief-blijven-tijdens-moeilijk-tijden-hoe-hoe-pak-je-dit-aan

Rusten en werken

Met ruim 7 maanden zwangerschap gaan de meeste vrouwen het langzamer doen. Met een groeiende buik en een peuter die absoluut niet van stilzitten houdt was dit ook mijn planning. Nu ik hier in Nederland ben kan ik het rustig aan doen en me voorbereiden op de komst van de kleine. Afspraken bij de verloskundige, lekker wandelen in het herfstzonnetje en familie en vrienden bezoeken. Lekker rustig dus.

Dit veranderde, in positieve zin, vorig weekend. Het begon allemaal 2 weken geleden met een etentje met mijn voormalige werkgever Lebesque uit Eindhoven. Samen met zijn vrouw hadden we afgesproken om Marcel te verrassen en verrast was hij! We hebben lekker bij gekletst want ik had ze al een aantal jaren niet meer gezien. Ik ben op mijn 18e als stagiaire begonnen en waar ik vervolgens 7 jaar met heel veel plezier gewerkt heb.

Ik ben nooit gestopt met werken omdat ik het niet meer leuk vond of dat ik niet meer als interieur architect wil werken. Ik ben gestopt omdat ik ben gaan reizen, verliefd ben geworden en mijn leven in Thailand voort ben gaan zetten. We hebben er bewust voor gekozen om te blijven wonen in een klein dorp maar dat betekende wel dat ik mijn beroep niet meer zou kunnen uitvoeren. Een lastige, maar uiteindelijk wel een bewuste keuze. Het is belangrijk om inkomsten te hebben maar voor mij was werk niet het allerbelangrijkste. Ik wist dat ik gelukkig was in dat kleine dorpje in Thailand en dat het het opgeven van een baan wel waard was.

Helemaal zonder werk heb ik overigens nooit gezeten want ik ben altijd wel bezig geweest in de organisatie en met Engelse les geven. Hier ben ik nooit fulltime mee bezig geweest, maar het heeft me wel altijd bezig gehouden. Helemaal na Luna's geboorte heb ik geen behoefte gehad om actief naar werk te zoeken.

Maar dit alles werd 2 weken geleden weer helemaal op z'n kop gezet. Na wat small talk vroeg Marcel serieus of ik eventueel interesse zou hebben om weer voor hen te werken op afstand. Sprakeloos omdat ik het niet aan zag komen maar dolblij met deze kans. Marcel had eerder al het idee om contact met mij op te nemen maar dacht dat er te veel technische problemen zouden zijn om het werken op afstand mogelijk te maken. Ons internet doet inmiddels niet veel meer onder van het internet in Nederland.

Ondanks mijn enthousiasme wilde ik wel even afwachten tot het echt rond zou zijn. Nog geen 3 dagen later kreeg ik al een telefoontje of hij 2 dagen later kon langskomen om het eerste project door te spreken! Dus vorig weekend was ik al het werk. Ongelofelijk dat ik 6 jaar lang niet meer als interieur architect gewerkt hebt (buiten een klein project) maar dat het voelt alsof je gisteren pas gestopt bent. Zonder problemen pakte ik het tekenwerk weer op, het communiceren met mijn baas en het vooruit denken. Ik vond het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Nadat de tekeningen af waren zei degene waar ik ze voor getekend had dat hij zou willen dat alle tekeningen zo aangeleverd worden. Een mooier begin kan ik me niet wensen toch!

Vandaag volgde er weer een tripje naar Eindhoven om het volgende project door te spreken. Ditmaal is het wat meer ontwerpen dan alleen uittekenen en ik vind het heerlijk!

Het aangeklede wiegje (waar ik ooit in gelegen heb en waar onze kleine straks ook weer komt te liggen)

Ondertussen ben ik ook nog druk geweest met mijn eigen webshop. Deze week heeft Lebesque een pop-up store waar ze meubelen tegen bodemprijzen verkopen. Afgelopen zondag hadden ze een familiedag waarbij er verschillende kleine ondernemers een stand hadden en er allerlei activiteiten werden georganiseerd voor de kleinste. Ik stond er ook met mijn spulletjes. Het was een drukke en gezellige dag waarbij ik veel kennis heb kunnen vergaren van andere kleine ondernemers die al langer meedraaien, wat spulletjes heb kunnen verkopen en wat bestellingen heb gehad. Dus ook met Nurture Play Love gaat het goed de afgelopen weken.

Een kleine selectie van de spulletjes

Financieel gaat het ons niet altijd voor de wind. We redden het uiteindelijk wel altijd maar het is toch wel prettig om het iets breder te hebben. Door deze baan in Nederland en dus een Nederlands salaris komt er weer een beetje meer lucht in onze financiële situatie. En dat is prettig, helemaal met de tweede opkomst!

Vanaf nu heb ik dus weer een baan. Nu ik hier in Nederland ben kunnen we gewoon een op een communiceren en als we weer teruggaan naar huis dan zal alles plaatsvinden via Skype en mail. Het scheelt natuurlijk wel dat we al 7 jaar met elkaar gewerkt hebben dus ik verwacht geen problemen.

Ondertussen is het in ons huis in Thailand een totale chaos, maar wel een chaos die we zelf gecreëerd hebben. Op dit moment worden er namelijk 2 kamers bij gemaakt en wat ben ik blij dat ik niet thuis ben! De bovenverdieping zijn ze nu dicht aan het maken en de woonkamer en keuken gaan naar beneden. Als we terugkomen heeft Luna dus mooi een nieuwe kamer want gelukkig gaat de bouw snel. Dan pakken we de verbouwing beneden ook op want de keuken moet toch een meer permanente plek krijgen.

De keuken, wat er nog van over is, staat nu beneden. 

Provisorische afscheiding tegen de honden

De keuken naast de zakken cement.... Ik ben blij dat ik er niet bij ben

Luna's toekomstige kamer is nu nog een grote rommel (dit was trouwens de keuken)

Nu komt er een deur bovenaan de trap ipv een bamboe hekje :)