Dik ingepakt tegen de kou in Nederland
De afgelopen maanden hebben we een eventuele verhuizing naar Nederland weer opgegooid. Dit is een regelmatig terugkerend gespreksonderwerp maar dit keer waren we wat serieuzer aan het uitzoeken wat de mogelijkheden zijn. Nu ik weer even in Nederland ben heb ik alles wat beter op een rijtje kunnen zetten. Niet dat de knoop definitief is doorgehakt of definitief niet doorgehakt wordt maar het heeft mij wel wat dingen doen realiseren.
In Thailand leiden we een rustig leven. Sommige mensen zouden het saai vinden of ons misschien wel lui vinden maar wij genieten. De tijd die we met elkaar kunnen doorbrengen, de vrijheid die we hebben en het klimaat zijn toch dingen die voor mij steeds zwaarder gaan wegen. Ik vind het heerlijk om nu in Nederland te zijn en de goede Nederlandse zorg te mogen ontvangen, maar ik mis mijn leventje in Thailand toch wel. Dat het echt mijn thuis is geworden wist ik al wel een tijdje maar dat het toch zo diep zat had ik niet verwacht.
Ik vind het heerlijk om geen wekker te zetten maar gewoon wakker te worden van de zon. We hebben in Thailand namelijk geen grote verschillen tussen de zonsopkomst in de zomer of winter. Het begint altijd tussen half 5 en 6 uur licht te worden en ik sta altijd tussen 6 en 7 uur op. We hebben geen enkele klok in huis hangen en een horloge draag ik al jaren niet meer. Doordat de zon altijd op vaste tijden opkomt en ondergaat navigeer ik me op de zon gedurende de dag. Zo ook met etenstijden. Beginnen we honger te krijgen en valt de zon net de keuken in? Dan is het rond 12 uur en gaan we lunchen. Is de zon bijna uit de keuken? Dan wordt het tijd om aan het avondeten te beginnen.
Geen dag is hetzelfde (bij wie wel?!). Sommige dagen starten we langzaam op en vliegt de ochtend voorbij zonder echt iets gedaan te hebben. Andere dagen heb ik al verschillende wassen gedraaid, de afwas gedaan en de badkamer schoongemaakt voordat het 11 uur is. Mijn productiviteit hangt ook sterk af van het weer. Je kunt je voorstellen in de zomer, met temperaturen van 40+ dat je 's ochtends voor 9 uur zo veel mogelijk gedaan wil hebben want anders komt er door die hitte niks meer van. In onze winter, als de temperaturen lager zijn en de nachten behoorlijk koud kunnen zijn is het juist fijn om even wat langer in bed te blijven liggen.
De weekenden zijn voor mij altijd juist drukker dan doordeweekse dagen. In het weekend gaf ik 's ochtends altijd les en 's middags deed ik veel in huis. Ook Jack heeft het altijd drukker in het weekend. Doordeweeks brengt en haalt hij de vrijwilliger van de scholen maar als je daar eenmaal zijn heeft Jack vrij. In de weekenden laten we de vrijwilligers veel van de omgeving zien, nemen ze mee uit eten (al is dat in Azië een breed begrip want we eten gewoon in een eettentje aan de straat voor €1,50) en brengen tijd met ze door om ze het echte Thailand te laten zien.
Tussendoor werk ik altijd druk aan mijn webshop. De ene dag is dit 10 minuten, de andere dag kan het een paar uur zijn, er gaan nooit dagen voorbij dat ik er helemaal niet aan werk. Nee, ik verdien er niet dik aan, maar ik vind het erg leuk om te doen. Niet alleen het bedenken en uitwerken van nieuwe ideeën maar ook het runnen van een eigen webshop en social media onderhouden is uitdagend. Niet dat ik me voor Nurture Play Love verveelde hoor, maar het is een leuke uitdaging om erbij te hebben.
Ik realiseer me dat we in een bevoorrechte positie zitten waarin het lijkt alsof we kunnen leven zoals we willen. We hebben zeker een leven met veel vrijheid en rust maar er kleven toch ook wel wat mindere kanten aan. Zo is de relatie met mijn schoonouders door diverse redenen de afgelopen maanden behoorlijk verslechterd. Dat is niet zo handig als het je buren zijn. Daarnaast zijn onze inkomsten heel wisselend. We hebben een paar goede maanden gehad waarin we wat opzij hebben kunnen zetten, maar nu hebben we al een paar weken geen vrijwilligers en dat betekend geen inkomsten. Met het lesgeven verdien ik ook niet super veel en mijn webshop is leuk extraatje maar daar kunnen we niet op teren.
Toch als je alles bij elkaar ziet denk ik toch wel dat we in Thailand erg gelukkig zijn. Wellicht dat we in de toekomst opzoek zullen gaan naar een andere plek om te wonen. Weg van de soms verstikkende schoonfamilie. Al denk ik dat we eerder iets in Thailand zelf zullen zoeken dan dat we naar Nederland komen. Het zal wel moeilijk zijn om weg te gaan, vooral voor Jack omdat hij daar is opgegroeid. Alle bomen in de tuin heeft hij zelf gepland, alle fruitbomen die soms pas na jaren vruchten geven staan er nu op z'n mooist bij en de grond zelf draagt een deel van zijn familie's geschiedenis.
Wat er ook staat te gebeuren de komende jaren, een ding weet ik zeker en dat is als we samen sterk blijven staan we alles aankunnen. Door allemaal gedoe in de familie werden we zelf ook in die negativiteit meegesleurd. Jack is van nature een rasoptimist en laat zich niet snel van zijn stuk brengen maar de laatste tijd is zwaar geweest. Hij is altijd mijn positieve rots in de branding en gelukkig heeft hij weer rust gevonden. Samen staan we sterk en proberen er het beste van de maken. Of dat nu in Nederland gaat zijn, op een andere plek in Thailand of gewoon waar we nu wonen, we proberen ons te richten op alles wat we wel hebben en dan voelen wij ons ontzettend rijk.
Zoals ik in mijn vorige blog aangaf ga ik vanaf nu maandelijks een blog schrijven voor MAMA to the max. Mijn eerste blog is inmiddels gepubliceerd en kun je hier vinden:
www.mamatothemax.nl/zwanger-in-het-buitenland
Het kan zijn dat jullie al wat dingen hieruit al in mijn eerdere blog gelezen hebben, maar ik zal op die website iets minder persoonlijk schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten