Rice Fish and Love: Rusten en werken

Met ruim 7 maanden zwangerschap gaan de meeste vrouwen het langzamer doen. Met een groeiende buik en een peuter die absoluut niet van stilzitten houdt was dit ook mijn planning. Nu ik hier in Nederland ben kan ik het rustig aan doen en me voorbereiden op de komst van de kleine. Afspraken bij de verloskundige, lekker wandelen in het herfstzonnetje en familie en vrienden bezoeken. Lekker rustig dus.

Dit veranderde, in positieve zin, vorig weekend. Het begon allemaal 2 weken geleden met een etentje met mijn voormalige werkgever Lebesque uit Eindhoven. Samen met zijn vrouw hadden we afgesproken om Marcel te verrassen en verrast was hij! We hebben lekker bij gekletst want ik had ze al een aantal jaren niet meer gezien. Ik ben op mijn 18e als stagiaire begonnen en waar ik vervolgens 7 jaar met heel veel plezier gewerkt heb.

Ik ben nooit gestopt met werken omdat ik het niet meer leuk vond of dat ik niet meer als interieur architect wil werken. Ik ben gestopt omdat ik ben gaan reizen, verliefd ben geworden en mijn leven in Thailand voort ben gaan zetten. We hebben er bewust voor gekozen om te blijven wonen in een klein dorp maar dat betekende wel dat ik mijn beroep niet meer zou kunnen uitvoeren. Een lastige, maar uiteindelijk wel een bewuste keuze. Het is belangrijk om inkomsten te hebben maar voor mij was werk niet het allerbelangrijkste. Ik wist dat ik gelukkig was in dat kleine dorpje in Thailand en dat het het opgeven van een baan wel waard was.

Helemaal zonder werk heb ik overigens nooit gezeten want ik ben altijd wel bezig geweest in de organisatie en met Engelse les geven. Hier ben ik nooit fulltime mee bezig geweest, maar het heeft me wel altijd bezig gehouden. Helemaal na Luna's geboorte heb ik geen behoefte gehad om actief naar werk te zoeken.

Maar dit alles werd 2 weken geleden weer helemaal op z'n kop gezet. Na wat small talk vroeg Marcel serieus of ik eventueel interesse zou hebben om weer voor hen te werken op afstand. Sprakeloos omdat ik het niet aan zag komen maar dolblij met deze kans. Marcel had eerder al het idee om contact met mij op te nemen maar dacht dat er te veel technische problemen zouden zijn om het werken op afstand mogelijk te maken. Ons internet doet inmiddels niet veel meer onder van het internet in Nederland.

Ondanks mijn enthousiasme wilde ik wel even afwachten tot het echt rond zou zijn. Nog geen 3 dagen later kreeg ik al een telefoontje of hij 2 dagen later kon langskomen om het eerste project door te spreken! Dus vorig weekend was ik al het werk. Ongelofelijk dat ik 6 jaar lang niet meer als interieur architect gewerkt hebt (buiten een klein project) maar dat het voelt alsof je gisteren pas gestopt bent. Zonder problemen pakte ik het tekenwerk weer op, het communiceren met mijn baas en het vooruit denken. Ik vond het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Nadat de tekeningen af waren zei degene waar ik ze voor getekend had dat hij zou willen dat alle tekeningen zo aangeleverd worden. Een mooier begin kan ik me niet wensen toch!

Vandaag volgde er weer een tripje naar Eindhoven om het volgende project door te spreken. Ditmaal is het wat meer ontwerpen dan alleen uittekenen en ik vind het heerlijk!

Het aangeklede wiegje (waar ik ooit in gelegen heb en waar onze kleine straks ook weer komt te liggen)

Ondertussen ben ik ook nog druk geweest met mijn eigen webshop. Deze week heeft Lebesque een pop-up store waar ze meubelen tegen bodemprijzen verkopen. Afgelopen zondag hadden ze een familiedag waarbij er verschillende kleine ondernemers een stand hadden en er allerlei activiteiten werden georganiseerd voor de kleinste. Ik stond er ook met mijn spulletjes. Het was een drukke en gezellige dag waarbij ik veel kennis heb kunnen vergaren van andere kleine ondernemers die al langer meedraaien, wat spulletjes heb kunnen verkopen en wat bestellingen heb gehad. Dus ook met Nurture Play Love gaat het goed de afgelopen weken.

Een kleine selectie van de spulletjes

Financieel gaat het ons niet altijd voor de wind. We redden het uiteindelijk wel altijd maar het is toch wel prettig om het iets breder te hebben. Door deze baan in Nederland en dus een Nederlands salaris komt er weer een beetje meer lucht in onze financiële situatie. En dat is prettig, helemaal met de tweede opkomst!

Vanaf nu heb ik dus weer een baan. Nu ik hier in Nederland ben kunnen we gewoon een op een communiceren en als we weer teruggaan naar huis dan zal alles plaatsvinden via Skype en mail. Het scheelt natuurlijk wel dat we al 7 jaar met elkaar gewerkt hebben dus ik verwacht geen problemen.

Ondertussen is het in ons huis in Thailand een totale chaos, maar wel een chaos die we zelf gecreëerd hebben. Op dit moment worden er namelijk 2 kamers bij gemaakt en wat ben ik blij dat ik niet thuis ben! De bovenverdieping zijn ze nu dicht aan het maken en de woonkamer en keuken gaan naar beneden. Als we terugkomen heeft Luna dus mooi een nieuwe kamer want gelukkig gaat de bouw snel. Dan pakken we de verbouwing beneden ook op want de keuken moet toch een meer permanente plek krijgen.