Home

zondag 29 juni 2014

Bedenken, plannen en uitvoeren

Ik open mijn blog pagina en zie dat het geen 4 maar al 6 weken geleden is dat ik iets geschreven heb. Ik bleef het maar uitstellen en voor je het weet ben je 6 weken verder... Geen zorgen alles gaat hier prima, we hebben het gewoon een beetje druk gehad.

Allereerst ben ik meer gaan lesgeven. Door de weeks geef ik een universiteit studente bijles. Leuke en spraakzame meid van 20 waar ik het goed mee kan vinden. Vijf dagen per week om 1 uur 's middags staat ze voor de deur. Een beetje een rare tijd maar dit kwam haar het beste uit, waardoor mijn dagen er soms wat raar en chaotisch uitzien.

Daarnaast ben ik 6 weken geleden begonnen met een 21 dagen cleanse. Een wat?! Een cleanse. Drie weken lang heb ik geen granen, geen zuivel, geen suiker, geen vlees of vis gegeten. Wat blijft er dan over? Verrassend veel nog. Het doel van deze 21 dagen is om je lichaam te zuiveren (cleansing) en afvalstoffen je lichaam uit te werken. Elke dag bestond uit citroenwater bij het opstaan, een groene smoothie (fruit en een beetje groene groenten), een snack, lunch, nog een snack, diner en een kop amandelmelk voor het slapen gaan. Geen enkele dag heb ik honger gehad of raakte ik vervelend want het eten was erg afwisseld. Ik kreeg meer energie en ik merkte dat ik lekkerder in mijn vel ging zitten.
Voor degene die meer over deze cleanse willen weten raadpleeg deze website voor meer informatie, overigens wel allemaal in het Engels :)

Na die 3 weken was het even moeilijk om weer gewoon te gaan eten. Ik had via de Facebook groep gelezen dat veel mensen krampen kregen toen ze weer gewoon zouden gaan eten. Uit angst en de overvloed aan keuzes, eet ik eerst vlees, vis of toch wat brood of misschien wel een stukje chocolade, kon ik geen keuze maken. Dus at ik de eerste paar dagen daarna nog gewoon de recepte van de cleanse. Langzaam ben ik weer wat vlees en graanproducten gaan eten. 

Deze cleanse heeft me aan het denken gezet over onze eetgewoontes. Ik was voor de cleanse al bezig met aan het proberen om zo min mogelijk potjes, flesjes en blikjes te gebruiken en veel zelf te maken. Na de cleanse ben ik ik hoge snelheid hiermee doorgegaan en verandert mijn keuken bijna iedere dag in een slagveld om weer een nieuw recept uit te proberen. Ik ben nooit een keukenprinses geweest maar ik begin er aardig plezier in te krijgen.
Hieronder staat een klein lijstje met dingen die ik aan het uitproberen ben geweest (en ook lekker smaakte) en de link naar de websites voor de recepten (wederom alleen in het Engels..)
Brownies (zoet en chocolade mag niet in deze lijst ontbreken!!)

Ik heb er geen foto's van gemaakt want de meeste experimenten zijn erg lekker, maar het uiterlijk is geen foto waard, haha. Behalve dan de chocolate chip cookies want die heb ik regelmatig gemaakt, net als de brownies trouwens.





















De grootste motivatie om anders te gaan eten is Luna. Ze ging steeds meer met ons mee-eten dus ik wilde verse maaltijden op tafel zetten. Geen pastasaus met een berg toegevoegde suikers en conserveringsmiddelen meer uit een potje, maar verse pastasaus (wat verrassend genoeg niet eens zo heel veel tijd kost).

Dit is een van de redenen waardoor ik even stil ben geweest maar Luna heeft hieraan ook bijgedragen. Bij 13 maanden is ze gaan lopen maar na 3 weken rende ze het huis al door. Maar het huis alleen is niet genoeg. Regelmatig pakt ze haar schoentjes al omdat ze buiten wil gaan lopen. Lekker in het zand wroeten, takjes oppakken en luidkeels de hondjes achterna zitten. Buiten is ze helemaal in haar element, ze kan er uren spelen. Wat buiten nog interessanter maakt is onze recente gezinsuitbreiding.

Twee schattig geitjes hebben in onze tuin hun nieuwe onderkomen gevonden. Sanza en Therion (voor de Games of Thrones kijkers ;) ) zijn al helemaal aan ons gewend en komen iedere keer op ons af. Ze zijn pas 4 maanden dus we moeten ze nog wel de fles geven, 3 keer per dag.... Eerlijk is eerlijk het is wel meer werk dan we dachten maar ze zijn wel erg schattig!




We hebben er nog een extra familielid, een nieuw hondje. Een van onze puppies is een paar weken geleden aangereden op de grote weg. Een paar dagen later kwam een docente aan dat ze een puppy op straat had gevonden maar er zelf niet voor kon zorgen, of wij het beestje een plekje kon geven. Jack was overtuigd toen die haar zag. Ik was in eerste instantie niet blij, weer een hondje erbij, maar ze is zo schattig!! Ze dartelde de hele dag vrolijk rond totdat ze een paar dagen geleden onder de auto kwam. Iedereen schrok zich wild maar ze strompelde wel meteen weg. Er is gelukkig niks gebroken in haar pootjes maar de laatste paar dagen lijkt haar buikje behoorlijk opgezwollen dus nu maar hopen dat ze zwelling snel afneemt en ze snel weer de oude is.
 
Nit Noi, wie valt nou niet voor die lieve puppy oogjes!

Maar dat was niet alles, de afgelopen weken hebben Jack en ik ook veel gepraat over de toekomst van Isan Survivor. Waar willen we met de organisatie naar toe, wat willen we in de toekomst nog bereiken? Daarnaast hebben van de Engelse organisatie nog wat interessante voorstellen gehad dus dat vergde de nodige aandacht de afgelopen tijd. We zitten niet stil en zijn volop bezig met het uitwerken van plannen. En we hebben vanaf vanmiddag 8 (!) vrijwilligers in huis, genoeg werk om handen dus!

En niet te vergeten, Luna is begonnen met praten *SUPER TROTS*. Ze riep hier en daar al wat woordjes maar inmiddels lijkt ze er iedere dag wel iets bij te leren. Thais en Nederlands lopen naadloos is elkaar over :) Waar ik natuurlijk het meest trots op ben is mama! In het begin bleef ze maar met haar vingertje op haar eigen borstje tikken (dat deed ik immers ook...), maar nu wijst ze mij aan. Papa wil helaas nog niet lukken. Het woef woef van de hondjes en miauw miauw van de poes, ze doet het allemaal na. Beer en boe (voor boek). En ga je de trap af, dan wil ze mee, inclusief de smekende handjes en ogen. Als we gaan roept ze enthousiast pah (Thais voor; kom we gaan), water drinken kunnen we niet meer zonder nam nam (water) te horen en de hondjes worden in het Thais geroepen maah. Ik lig zo vaak dubbel van het lachen om wat ze allemaal probeert te kopiëren. Echt een papegaaitje!

Zo dat was weer even in het kort wat zich heeft afgespeeld de afgelopen 6 weken. Ik hou jullie op de hoogte van mijn kookavonturen en de toekomstplannen van Isan Survivor.

1 opmerking:

Unknown zei

Namasté
whauw, 'k ben sprakeloos!!
wat ontzettend fijn om allemaal te lezen, wat ontzettend goed!
das pas echt genieten.
warme groet, Mariël