Zonneschijn en slaaptekort

De zon op onze gezichten, dikke sjaals om en rode wangen. Onze eerste dag in Nederland zijn we maar meteen naar buiten gegaan om van het zonnetje te genieten. Dit keer, voor de eerste keer dat Jack hier is, hebben we goed weer. Vorige week woensdag werden we verwelkomt met een berg zonnestralen en een zachte temperatuur.

We hebben er 26 uur over gedaan, van deur tot deur maar ik moet zeggen dat het alles meegevallen is. We maakten ons toch wel een beetje zorgen over Luna. Haar eerste vliegreis had ze glansrijk doorstaan vorige jaar, maar toen was ze pas 2 maanden en bleef lekker rustig liggen. Nu, 9 maanden later, is dat wel een heel ander verhaal. Stilzitten?! Nee, dat staat niet in haar woordenboekje. Met lichte zenuwen stapten wij in de auto richting het vliegveld. 

Normaal gaat Luna tussen 18.00 en 19.00 uur naar bed, maar we vlogen pas om 21.00. Gelukkig was alle opwinding van het vliegveld genoeg voor Luna om wakker te blijven en vrolijk kroop ze rond en trok ze kermend alle aandacht van de andere passagiers. Na de aankondiging dat we 45 minuten vertraging hadden, begon ik wel een beetje zenuwachtig te worden want hoe lang zou Luna zo vrolijk blijven? Tot onze verbazing deed ze het goed totdat we al in de lucht waren. Flesje gedronken, in slaap gevallen en is de eerste paar uren niet meer wakker geworden. 

In Bangkok aangekomen hebben we haar in de buggy gelegd en ze sliep lekker verder. Inchecken, door de douane en de security gingen als een trein met een slapende baby (lang leven voorrang krijgen/nemen met een kleintje!). 

De 12 uur durende vlucht verliep verrassend genoeg ook goed. Ze heeft lang geslapen en toen ze wakker was mopperde ze niet veel. Alleen de laatste 2 uur was ze het stilzitten beu, dus er zat niks anders op dan heen en weer lopen. Vastgehouden worden wilde ze niet, nee we kunnen nu aan onze handen lopen dus dat is het enige wat ze nu wil! Op en neer, het gangpad af. Jack en ik hebben niet meer dan 1 uurtje geslapen... Ach, gelukkig heeft Luna het goed gedaan op de vlucht en dat maakt ons slaapgebrek weer goed.

Opa en oma waren dolblij om Luna, en ons natuurlijk, weer te zien. Omdat Luna veel geslapen had was ze in een erg goed humeur en vond ze het prima om door hen opgepakt te worden. Nog even een warme kop thee en op naar Vlijmen. 

De eerste week is voorbij gevlogen en Luna blijft ons verbazen met hoe goed ze het doet. Jack heeft meer last van de jetlag. De eerste paar nachten werd ze om 4 uur 's ochtend al wakker en met wakker bedoel ik ook echt volledig, hyperactief wakker :) Onze nachten waren daardoor dus ook erg kort waardoor we wat suf waren overdag, haha. Ze heeft vanaf het begin wel al meteen goed geslapen overdag in haar nieuwe bedje. Het trucje met haar eigen dekentje van thuis heeft dus gewerkt. Tot onze grootste verbazing begon ze haar slaapritme te verschuiven naar 7 soms zelfs 8 uur 's ochtends en tot onze grootste vreugde heeft ze al 2 nachten doorgeslapen! Dat deed ze zelfs thuis in Thailand niet...

Nu is het dus lekker genieten met familie en vrienden de komende weken. We hebben het tot nu toe al enorm getroffen met het weer. Hoewel het wel 20 graden kouder is hier, we gingen namelijk weg met 37 graden, vinden wij het zonnetje heerlijk. Iedere dag gaan we lekker wandelen in het zonnetje, iets dat we in Thailand nauwelijks doen omdat het te warm is, haha.

Voordat we weggingen ben ik aan een blog begonnen maar die heb ik niet meer af gemaakt omdat ik er even geen tijd voor had genomen om 'm af te schrijven. Dus hieronder mijn niet afgemaakte blog:

Werk aan de (huis) winkel

-Geschreven op 4 maart-

Als klein meisje vond ik het altijd raar dat mijn moeder, vlak voor de vakantie, altijd het hele huis aan kant moest hebben. Vaak dweilde ze zichzelf de deur uit terwijl wij in de auto zaten te wachten. We gaan toch 2 weken weg? Niemand ziet dan toch dat het huis vies is.....? Kinderlogica, want laat ik je vertellen dat moederlogica heel anders werkt! 

Zo vlak voor vertrek word je to-do lijstje natuurlijk niet veel korter. Ik blijf er maar dingen aan toevoegen. Nu de laatste dag is aangebroken en we vanmiddag vertrekken is de lijst zo lang dat ik twijfel of ik alles af ga krijgen. Gelukkig zijn de grootste klussen gedaan. Misschien kunnen jullie je nog wel herinneren dat ik onze deuren ben gaan beitsen. Voor de kerst ben ik daaraan begonnen maar het was nog steeds niet af, Jack was druk, zijn moeder kon niet op Luna passen, etc. Je kent het wel, allemaal smoesjes om niet verder te gaan. Alle deuren hoefden nog maar een laag dus afgelopen week heb ik mijn schouders er even onder gezet en het was zo af! Ik wilde namelijk niet thuiskomen over 6 weken in 45 graden en tot de conclusie komen dat die deuren nog gebeitst moeten worden. Langer kan ik namelijk niet wachten want voor we het weten zitten we in het regenseizoen en zetten de deuren weer gigantisch uit.

Om 9 uur vanochtend hingen er al twee wassen te drogen en had ik de afwas gedaan. Luna had om 5 uur een nare droom waardoor ik wakker werd. Luna sliep natuurlijk gewoon verder maar ik was klaar wakker, het do-to lijstje aan het doorlopen in mijn hoofd. Wat er ook in mijn hoofd omging was dat ik pas over ongeveer 22 uur pas weer kan gaan slapen. Onze vlucht vertrek namelijk om 2 uur vannacht.. Dat gaat een lange dag worden!

Gedurende de dag kwam ik steeds verder in tijdnood en ik heb het huis dus ook niet zo schoon kunnen krijgen als ik graag gewild had. Nu ook nu snap ik mijn moeder volledig want ik baalde er behoorlijk van. Niks is vervelender dan thuiskomen in een rommelig huis, maar het is niet anders. Eenmaal in de auto naar het vliegveld was ik het al weer vergeten. Op naar Nederland.

Om ook nog met goed nieuws af te sluiten, gisteren zijn we naar de immigratiedienst geweest en ik heb mijn visum! Zonder stress naar Nederland want ik mag tot februari 2015 blijven. Ik moest wel meteen een verzoek indienen om mijn visum niet meteen te laten verlopen als ik het land uit ga. Ik mag dan wel een jaar visum hebben, zomaar het land uit gaan gaat niet. Ik moest er ook nog 25 euro voor betalen... Na al 50 euro voor het visum neergeteld te hebben. Jack vroeg zich af of we niet beter hadden kunnen wachten met de aanvraag maar mijn andere visum verliep in januari al dus we hadden geen keuze. Nu hoef ik niet meer elk jaar deze hele procedure te doorlopen maar kan ik gewoon een verlenging aanvragen. Een hele opluchting 1 dag voor vertrek!